φαγουλάτο

το, Ν

φαγώσιμο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. φαγ- τού αορ. έ-φαγ-α τού τρώγω (βλ. λ. φαγεῖν) + κατάλ. -ουλός (πρβλ. νερ-ουλός) + κατάλ. -άτο (πρβλ. μελ-άτο)].